فرآیند پرستاری تشخیص بیماران مبتلا به سیروز کبدی

بیمار در کشاورزی بیشتر از کودهای شیمیایی استفاده می‌کرده. بیست سال پیش مبتلا به واریس می‌شود که منجر به خونریزی معده شده و برای درمان آن تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. بیمار بیان می‌کند که در طول سال‌هایی که در جبهه بوده، به دلیل سر خوردن پا و برخورد کردن با درب رادیات ماشین، به شکم وی ضربه‌ای وارد می‌شود که از آن پس باعث اتساع شکم وی شده و با گذشت زمان این اتساع بیشتر شده است. بیمار سابقه‌ی مصرف سیگار در دوران جوانی را داشته است که اکنون ترک کرده است. از حدود سه ماه پیش کاهش وزن قابل مشاهده‌ای داشته. تعداد وعده‌های غذایی وی سه مرتبه در روز می‌باشد؛ اما در یک الی دو ماه گذشته به دلیل بی اشتهایی و احساس بی حالی یک وعده غذا در روز مصرف می‌کرده و کمتر به کار کردن پرداخته. قرص لاکتوروز و داروهای ادرار آور و خشک کننده استفاده می‌کند .رابطه‌اش با نزدیکان و دوستانش خوب بوده و دوستان زیادی دارد.

بیمار با علائمی چون بیحالی، سر درد، سرگیجه، تب، بی اشتهایی و تشنگی زیاد ولی بدون سرفه به بیمارستان مراجعه می‌کند.

مطالعه کتاب «درسنامه برونر و سودارث: پرستاری داخلی و جراحی ۳» توصیه می شود.

• تغذیه ناکافی کمتر از نیازهای بدن به علت بی اشتهایی و بی حالی
• عدم تحمل فعالیت در ارتباط با خستگی و بی حالی
• عدم انجام کارهای روتین روزمره در ارتباط با بی حالی، ضعف و سردرد
• اختلال در سلامت پوستی به علت ورم شکم و تغذیه نامناسب
• افزایش خطر خونریزی در ارتباط با اختلال در مکانیسم‌های انعقادی
• اضطراب و استرس به علت بستری در بیمارستان
• پنومونی و زخم‌های فشاری در ارتباط با بی حرکتی

• خونریزی
• انسفالوپاتی کبدی
• افزایش حجم مایع
• افت فشار خون
• ادم
• کمبود پروتئین مورد نیاز بدن
• اختلال در فاکتورهای انعقادی
• پنومونی، ترومبوفلیت

• مشارکت در فعالیت‌ها
• بهبود وضعیت تغذیه‌ای
• سلامت پوستی
• کاهش خطر آسیب دیدگی
• جلوگیری از بروز عوارض

• دریافت مایعات، برون ده ادراری و وزن بیمار به طور روزانه اندازه گیری و ثبت شد.
• اکسیژن تراپی انجام شد (به منظور اکسیژن رسانی کافی به سلول‌های آسیب دیده و جلوگیری از تخریب بیشتر سلول‌های کبدی)
• بیمار در حالت RBR قرار داده شد.
• بیمار به انجام دادن تنفس عمیق و ورزش و حرکت دادن اندام‌ها تشویق شد (برای پیشگیری از اختلالات تنفسی و گردش خون)
• به بیمار آموزش داده شد تا فعالیت‌ها و ورزش‌های ملایم، به همراه دوره‌های استراحت را در برنامه‌ی روزانه‌ی خود قرار دهد.

• رژیم غذایی مغذی و سرشار از پروتئین به بیمار داده شد.
• بیمار به خوردن تشویق شد و تعداد وعده‌های غذایی به ۵ وعده در روز با وعده‌های غذایی مختصر، تغییر داده شد.
• اسید فولیک و آهن برای پیشگیری از کم خونی تجویز شد.

• وضعیت بیمار به طور مرتب تغییر داده می‌شد.

• برای خروج از تخت به بیمار کمک می‌شد.
• به بیمار توصیه شد که برای مسواک زدن از مسواک نرم و برای تراشیدن ریش از ریش تراش استفاده کند.

• مدفوع بیمار از نظر خون بررسی می‌شد
• علایم حیاتی بیمار هر ۳ ساعت کنترل می‌شد
• بیمار از نظر خونریزی گوارشی به دقت کنترل می‌شد
• سطح سرمی الکترولیت‌ها به دقت کنترل می‌شد
• بیمار از نظر وضعیت ذهنی کنترل می‌شد
• وضعیت قلبی – عروقی و تنفسی بیمار به طور مرتب بررسی می‌شد

• وزن بیمار بدون هیچ گونه ادمی افزایش یافته است.
• اشتهای بیمار بیشتر شده است.
• بیمار احساس قدرت و سلامتی بیشتری می‌کند.
• اثری از عفونت و آسیب به پوست مشاهده نمی‌شود.
• بیمار آموزش‌های داده شده را به درستی انجام می‌دهد.
• بیمار دچار هیچ گونه عارضه‌ای نیست.

نکته: لطفا توجه داشته باشید که فرآیند پرستاری هر بیمار متفاوت بوده و بسته به شرایط بیمار قابل تغییر است؛ ضمن اینکه این مطلب کامل نبوده و از پرستاران  و دانشجویان محترم پرستاری درخواست می‌شود در صورت تمایل مطلب فوق را تکمیل نمایند.