همه چیز درباره سولفات منیزیوم

عملکرد منیزیم دربدن : ذخیره و انتقال انرژی،  رشد اسکلتال، هدایت عصبی،  اثر بر انقباض عضلانی

نحوه اثر :

• مهار آزاد سازی استیل کولین درمحل اتصال عصب – عضله
• مهار داخل شدن Ca به سلولهای میومتر (اثرمستقیم )
• ممانعت از وارد شدن ca به داخل سلول در اثر افزایش منیزیوم داخل سلولی که این اثر وابسته به دوز است و در غلظت meq 10-8 روی می دهد.
• اثر ضد تشنج درا ثر بلوک نورونی Ca از طریق کانال گلوتامات است ( این کانالها فقط در CNS وجود دارند) و اثر ضد تشنجی روی کورتکس مغز است . اثر ضد تشنجی بدون ایجاد دپرسیون CNS در مادر و جنین است .

دفع: عمده دفع ادراری است . مقدار کمی دفع مدفوعی هم دارد . درشیر مادر و بزاق هم ترشح می شود . از جفت هم عبور می کند.

توزیع در بدن : بیشتر از نیمی از آن در استخوانها است . ۴۰% در عضلات و بافت نرم و  ۱% درمایع خارجی سلولی ( جزء یونیزه منیزیوم مهم است )

شروع اثر : شروع اثر یکساعت پس از تزریق IM و بلافاصله بعد از تزریق IV

مدت اثر: ۴-۳ ساعت در IM و نیم ساعت بعد از IV

به صورت مداوم و یا IM متناوب

تجویز IV به دو صورت مداوم و متناوب انجام میشود.

Loading dose:

۲ گرم در۱۰۰ سی سی در ساعت بصورت انفوزیون و یا در برخی ۳ گرم در ۱۰۰ سی سی در ساعت

Maintenance:

برای تنظیم دوز باید سطح منیزیم ظرف ۶-۴ ساعت اندازه گیری شود و تنظیم انفوزیون بطوریکه سطح meq 7-4 ایجاد کند.

زمان DC کردن : ۲۴ ساعت بعد از زایمان یا بعد از آخرین نوبت تشنج

 loading dose:

۴ گرم از محلول ۲۰% با سرعت gr/min1   و تجویز ۱۰ گرم محلول ۵۰% سولفات منیزیم + ۱ سی سی لیدوکائین ۲%

Maintenance :

هر ۴ ساعت gr5 محلول ۵۰% داخل عضلانی با کنترل رفلکس و وبرون ده ادراری و تعداد تنفس

نکته :

در کنترل تشنج اگر بعد از ۱۵ دقیقه هنوز تشنج وجود دارد ۲ گرم محلول ۲۰% و اگر سایز مادر بالاست تا ۴ گرم با دوز متناوب با سرعت ۱ گرم در دقیقه می توان سولفات منیزیوم استفاده کرد. در صورت ادامه تشنج از ۲۵۰mg سدیم آموباربتیال می توان استفاده نمود. سطح منیزیوم در تجویز عضلانی و IV فرقی ندارد. باید دانست که سطح منیزیم آزاد یا یونیزه در کنترل تشنج نقش دارد.

سوزن مناسب ۲۰ : gauge طول : ۷٫۵cm=3inch

• بلوک قلبی و آسیب میوکارد ( افزایش ۱۳% در کاردیاک اینداکس )
• در شیردهی توصیه نمی شود.
• با احتیاط در نارسایی کلیه تجویز شود (دوزنیازبه adjust دارد) البته اولین دوز را می توان بدون آگاهی از فانکشن کلیه تجویز نمود. در کراتینین mg/dl < 3/1 نصف دوز نگهدارنده تجویز می شود.

• از بین رفتن DTR
• دپرسیون تنفسی
• تهوع و استفراغ
• گرگرفتگی و احساس تشنگی
• هیپوتانسیون
• خواب آلودگی و گیجی
• ضعف عضلانی
• برادی کاردی و کوما

وقتی سطوح پلاسمایی به میلی اکی والان برسد رفلکسهای پاتلار از بین می روند . این امر نشان دهنده مسمومیت قریب الوقوع با منیزیم است . در غلظت ۱۲meq< فلج تنفسی رخ می دهد. درمان دپرسیون تنفسی ۱gr گلوکونات کلسیم داخل رگی همراه با قطع سولفات منیزیم است. باید دانست که اثر گلوکونات کلسیم کوتاه مدت است و ممکن است به دوزهای مکرر نیاز پیدا کنیم و انتوباسیون تراکئال و تهویه مکانیکی در دپرسیون شدید انجام می شود.

1. اثر Mg در تغییر پذیری ضربان به ضربان مورد بحث است.
2. دپرسیون نوزادی فقط وقتی روی می دهد که هیپرمنیزمی شدید در کار باشد.
3. اثر محافظتی احتمالی منیزیم علیه CP درنوزادان VLBW

1. در درمان اکلامپسی سولفات منیزیم از دیازپام یا فنی توئین مناسب تر است.
2. شانس عود تشنج با درمان سولفات منیزیم ۵۰% کمتر می شود ( نسبت به فنی توئین ودیازپام)
3. احتمال نیاز به تنفس مصنوعی ابتلا به پنومونی و بستری در ICU نسبت به فنی توئین کمتر است .
4. نوزادان کمتر انتوبه شده و به NICU می روند.
5. شانس دکولمان جفت در سولفات منیزیم نسبت به فنی توئین کمتر است .
6. در درمان اکلامپسی با Mg، عود فشارخون نسبت به فنی توئین کمتر است .

نکته : آیا همه پره اکلامپسی ها نیاز به سولفات Mg دارند؟ درمراکز مجهز خیر چون تشنج اکلامپسی خطری برای مادر و جنین ندارد. پره اکلامپسی خفیف ۱۰۰/۱ احتمال دارد که بدون تجویز MgS شدید شود. در مراکزی که تجربه کافی در درمان اکلامپسی وجود ندارد پیشگیری بر درمان ارجح است.

بیشتر بخوانید: مراقبت های پرستاری در تشنج به علت اکلامپسی

1. مصرف با داروهای بیهوشی و تضعیف کننده سیستم اعصاب مرکزی
2. تشدید آریتمی همراه با گلیکوزیدها
3. استفاده توام با بلوک کننده کانال کلسیم باعث افزایش اثرات دارو می شود.

گردآورنده :

دکترلعیا شیرین زاده

رزیدنت زنان ومامایی