شعر پرستار

پرستار ای که بر بالین بیماری پرستار

پرستار ای که درمان را علمداری پرستار

پرستار ای کلامت قوّت دلهای بیمار

انیس خلوت دلها به گفتاری پرستار

توئی همصحبت و همراز و هم غمخوار بیمار

تو ستّاری و هم محرم به اسراری پرستار

پرستار ای نگاهت چون طلوع صبح صادق

چو مهر عالمی، نوری، پدیداری پرستار

پرستار ای وجودت شمع ظلمت سوز بیمار

فروغ مشعل امداد و ایثاری پرستار

سپیدی حرمت راه و نشان عشق و پاکی

تو در باغ سپیدی ها، سپیداری پرستار

همی لطفت سلامت آرَد و آرامش روح

تو مصداق شفا با علم و رفتاری پرستار

پرستاری بود شغلی شریف و هم عبادت

به عهد پاک و سوگندت وفاداری پرستار

تو درد بی حد و زخم و غمی در سینه داری

تو از درد دل تنها خبر داری پرستار

به روز و شب به هر ساعت نیاری خم به ابرو

شفای قلب بیماران به کرداری پرستار

پرستار ای حضورت مرهم آلام بیمار

دوای زخم مصدومان و تیماری پرستار

نیابی گرچه در دنیا وفا و عزّ و شوکت

به عشق خدمت و رأفت گرفتاری پرستار

بود روزت مبارک با صفای نام زینب

چو زینب راه احسان را جلوداری پرستار

چه گویم از صفات شغل و در وصف مقامت

خدا را بیش از این ما را سزاواری پرستار

سروده: مجتبی عندليب