مهمترین تغییرات احیاء قلبی و ریوی بر اساس گایدلاین سال 2010 انجمن قلب آمریکا

تاکید مجدد بر انجام CPR با کیفیت که شامل موارد زیر می شود:

انجام حداقل تعداد 100 با در دقیقه ماساژ قلبی (در مقابل تقریبا 100 بار)
عمق ماساژ حداقل 5 سانتی متر در بزرگسالان و حداقل یک سوم قطر قدامی خلفی قفسه سینه نوذادان و کودکان (در مقابل تقریبا چهار سانتی متر در نوذادان و 5 سانتی متر در کودکان)
توجه شود که دیگر رنج 2.5 تا 5 سانت دیگر در بزرگسالان استفاده نمی شود.
اجازه به قفسه سینه برای برگشت کامل بعد از هر ماساژ
به حداقل رساندن موارد قطع ماساژ
پرهیز از ونتیلاسیون بیش از حد
نسبت ماساژ به تهویه 30 به 2 (بدون تغییر) در موارد یک نفره برای احیاء بزرگسالان، کودکان و نوذادان (به استثنای توذادان تازه متولد شده)
هر تنفس باید یک ثانیه اعمال شود.
در زمانی که راه هوایی پیشرفته در محل تراشه قرار دارد ماساژ قلب بدون وقفه انجام می شود (با ریت حداقل 100 بار) و نیازی برای هماهنگی با تهویه ندارد. به این صورت که یک تنفس هر 6 الی 8 ثانیه (در حدود 8 تا 10 تنفس در دقیقه) به بیمار داده میشود. باید توجه شود که از تهویه بیش از حد پرهیز شود.
مهمترین تغییر در دستورالعمل احیاء 2010 تغییر A-B-C (راه هوایی- تنفس- گردش خون) به C-A-B (گردش خون- راه هوایی- تنفس) می باشد. البته به استثنای نوذادان تازه متولد شده.
مهمترین دلیل این تغییر این است که تعدا کثیری از ایست های قلبی در بزرگسالان اتفاق می افتد و بیشترین کسانی که از ایست قلبی نجات پیدا کرده اند، کسانی بودند که در مقابل یک شاهد دچار ایست شده اند و ریتم اولیه منجر به ارست انها فیبریلاسیون بطنی و یا تاکی کاردی بطنی بدون نبض بوده است. در این بیماران عنصر اصلی بقاء، ماساژ قلبی و دفیبریلاسیون زودهنگام می باشد. در روش قبلی احیاء (A-B-C) انجام ماساژ با تاخیر بعد از بازکردن راه هوایی صورت می گرفت.ولی در روش جدید بلافاصله ماساژ قلبی شروع می شود.