تو هر شب در پی تیمار من باش
پرستار دل بیمار من باش
به بالینم بیا با مهربانی
کماکان در پی دیدار من باش
به هنگام تب و هذیان و دردم
طبیب لحظه ی دشوار من باش
کنار بستر بیمار تنها
شریک ناله های زار من باش
چو شمعی در دل تاریکی شب
دو چشم روشن بیدار من باش
نظر کن بر من بیمار و محزون
حکیم حاذق و مختار من باش
شاعر: علی رحمانی (درویش)