درد شانه ناشی از التهاب تاندون عضلات گرداننده شانه

* بازسازی نمای بالینی
الف- یک خانم ۶۷ ساله (مسن) در مراجعه به مطب متخصص ارتوپد ذکر می کند که هفته گذشته بدنبال حمل طولانی مدت کیسه میوه دچار درد و ضعف در شانه خود شده بطوریکه توانایی بالابردن دست خود را به بالای سر ندارد و هرگونه فعالیت توام با گردش بازو را دردناک توصیف می کند. ایشان ذکر می نمایند که شب هنگام نیر بدلیل احساس درد شدید در هنگام غلط زدن و تکیه دادن روی شانه از خواب پریده اند. درد بطور موقت به مسکن های معمولی پاسخ می دهد.
ب- یک مرد۴۲ ساله (میانسال) ۱۰ روز پیش بدنبال سرخوردن بر روی شانه سقوط کرده و دچار درد شدید و تورم در کتف وشانه شده که تا وسط بازو نیز تیر می کشد. هیچ گونه گردن درد نداشته و دچار بی حسی و گزگز انگشتان دست نشده است. پس از استراحت کافی ومصرف دارو و با فروکش کردن ورم هم اکنون درهنگام شانه کردن و شستن سر با درد مواجه بوده وبه دلیل وجود درد در شانه به سختی می تواند کت خود را به تن کند.
ج- یک جوان ورزشکار (پرتاپ گر وزنه ) در هنگام تمرینات پرتابی بطور ناگهانی دچار درد شدید و تورم در قله بازو و ناحیه شانه دست راست خود شده است. با گذاشتن کمپرس یخ تا حدی از درد وتورم شانه کاسته شده است ولی هم اکنون دست خودرا خداکثر تا ۶۰ درجه بالا می آورد و امکان بالاتر بردن دست برای ایشان میسر نیست.
اینها نمونه های شایعی از تصویر بالینی بازسازی شده این بیماری است.
*سایر نام های بیماری
سندرم روتاتور کاف- تاندونیت چرخاننده شانه – سندرم ایمپنژمنت
* تعریف واژگان
آرتروز= فرسایش یا تخریب، آرتروسکوپی = رویت فضاها وحفرات داخل بدن بوسیله فرستادن لوازم ظریف و لوله های اپتیکی به داخل آنها که هم جنبه تشخیصی و هم درمانی دارد، ایمپنژمنت = گیر افتادگی، بافت همبند = بافت های شکل دهنده بدن شامل استخوان،تاندن،غضرف،زردپی و….. ، پی آر پی PRP = ترمیم بافت از طریق فاکتورهای رشد آزاد شده از پلاکت ها است که از خون خود فرد استفاده و پلاکت آن تخلیص شده و برای درمان صدمات بافت همبند(تاندون، رباط، ماهیچه، غضروف) در محل ضایعه تزریق می شود، تاندونیت = التهاب زردپی عضلات، روتاتور= چرخاننده، سندرم = مجموعه ای از نشانه های بیماری ، شوک ویو = دستگاهی برای تولید امواج صوتی قوی و پشت سر هم که جنبه درمانی دارد، کاف = شانه، کپسول مفصلی= غشاء پوشاننده مفصل.
*تعریف بیماری
این عارضه به دردناشی از التهاب تاندون های مجموعه عضلات چرخاننده شانه و بازو اطلاق می شود. این ضایعه یک پدیده شایع در بین افراد ورزشکار و حتی غیر ورزشکار خصوا افراد مسن می باشد. این درد حاد می تواند ناشی از طیفی از التهاب، آسیب جزئی، پارگی مختصر تا پارگی کامل تاندون باشد که :
الف- بدنبال ضربات وصدمات که بطور مستقیم که بر شانه وارد می شود.
ب- و یا بصورت فرسایش تدریجی شبیه بیماری آرتروز در افراد معمولا میانسال ومسن در تاندون ها وعضلات شانه پدیدار گردد.
*انواع و زیر گروه ها
بر حسب شدت آسیب و مکانیسم ایجاد ضایعات این بیماری دارای حالات مختلفی شامل موارد ذیل است:
الف- تاندونیت التهابی : تورم ساده و قرمزی در اثر کشیدگی و آسیب جزئی به تاندون و یاغشاء پوشاننده آن بوجود می اید که با استراحت کافی و رعایت اصول ایمنی به خودی خود و پس از گذشت زمان بهبود می یابد.
ب- پارگی ناکامل (پارشیل) : التهاب به همراه پارگی جزئی بعضی ازفیبرهای تاندون بطوریکه تاندون بطور کامل قطع نشده است که در اینصورت امکان حرکت بازو وجود دارد ولی دردناک است.این ضایعه معمولا در سطح عضله فوق خاری اتفاق می افتد.
ج- پارگی کامل(توتال) : که کمتر شایع است ولی در موارد پیشرفته بیماری امکان پذیر بوده و فرد مبتلاء امکان بالابردن ودور کردن بازو از بدن از زاویه ۵۵ تا ۶۰ درجه به بعد را ندارد (دامنه حرکات مفصل شانه بشدت محدود می شود) در این حالت و فضاها واجزای مفصلی نیز به هم ارتباط پیدا می کنند .
د- ایمپنژمنت : پارگی ناکامل تاندون به همراه گیر کردن تاندون در مجرای استخوانی روی خود درهنگام دور کردن بازو از بدن اتفاق می افتد و به درجاتی رسوب کلسیم در بافت های ملتهب اطراف آن رخ می دهد.
*نحوه ابتلا
چهار عضله اصلی در تثیبت مفصل شانه و گرداندن مفصل و استخوان بازو به جهات مختلف نقش دارند. عضلات فوق خاری کتف،تحت خاری کتف، زیر کتفی و گرد کوچک ازجهات مختلف و از طریق یکپارچه شدن تاندون هایشان به هم پیوسته و پس از عبور از سطح فوقانی یا قله شانه به مفصل ،کپسول پوشاننده مفصل و قسمت ابتدایی استخوان بازو می چسبند. نقش دیگر این ثابت نگهداشتن سر استخوان بازو درمفصل شانه میباشد . به علاوه هر گونه چرخش بازو و در هرجهت تابع عملکرد این عضلات می باشد. تاندون و یا تاندون –عضله برای عبور از روی سطح فوقانی شانه و چسبیدن به استخوان بازو از فضای تنگی عبور می کند که توسط استخوان های مختلف پوشیده و موجب حفاظت این گروه عضلانی – تاندونی در برابر ضربات می شود. بطور معمول بر اثر فشار بیش از حدتحمل مثل حمل کردن طولانی مدت بارهای سنگین، فشار زیادی در محل چرخش تاندن این عضلات روی شانه ایجاد شده و همین امر موجب سایش بیش از حد ،تورم و التهاب ،فرسودگی ،پاره شدن تدریجی آن می شود که سرمنشاء علائم بیماری است. بطور کلی ضایعات بافت همبند یا بصورت ناگهانی در اثر یک آسیب حاد مثل ضربات وارده یا سقوط اتفاق می افتد و.یا در اثر آسیب تدریجی و دراز مدت آسیب های کوچک (قطره قطره جمع شود وانگهی دریا شود) ایجاد می شود.
*علل و عوامل ایجاد کننده
با افزایش سن و تشدید فرسایش قابل انتظار در سیستم اسکلتی عضلانی (آرتروز) تاحدی افراد مسن تر مستعدآسیب های اسکلتی عضلانی می شوند. با افزایش سن و بخصوص با انجام مکرر فعالیت های بدنی خاص، خونرسانی به تاندون کم شده و همین امر موجب ضعیف شدن تاندون گردیده و موجب می شود تاندون ملتهب یا راحت تر پاره شود.گاهی اوقات استخوان های اضافی که درسطح زیرین زائده آکرومیون بوجود می آید موجب فشار مداوم به تاندون شده و زمینه را برای آسیب به آن فراهم می کند. این پارگی عموما ناکامل می باشد ولی درمواردی موجب پارگی کامل تاندون نیز می شود.
ضعف ناشی از کمبود تحرک و تحلیل عضلات نیز زمینه را برای کاهش توان بافت همبند در مقابل فشار های وارده آماده می نماید.
فشار بیش از حد توان نیر از طریق فشرده شدن تاندون در محل شانه بدلیل حرکات تکراری و مداوم ،بدون استراحت و با فشار بیش از حد بر عضله اتفاق می افتدو موجب سایش ،فشردگی وحتی پارگی های جزئی در تاندون می شود. انجام ورزش هایی مانند بیس بال، تنیس، وزنه برداری و پارو زدن از این دسته فعالیت ها نیز میتوانند افراد را مستعد به درگیری تاندون نمایند. همچنین انقباض ناگهانی عضله در اثر بلند کردن ناگهانی یک بار سنگین موجب پارگی ناگهانی آن می شود.
در موارد مزمن وطول کشیده بیماری ،تحریک موضعی و دراز مدت باعث تورم وتکثیر بافت همبند(فیبرو پلازی) و افزایش ضخامت تاندون می شود که سبب گیر کردن تاندون در هنگام گردش شانه وبالا بردن بازو و درد و التهاب در شانه و در مواردی پارگی تاندون می گردد. اکثر این پارگی ها بدنبال ضربات خفیف ولی مکرر و مزمنی که در مدت چند سال به شانه وارد می گردد ایجاد می شود. علت اصلی این ضربات مکرر، بد کار کردن با شانه و رعات نکردن اصول درست کار با اندام فوقانی است
ضربه به شانه و یا سقوط فرد روی شانه که معمولا دچار تورم و درد در ناحیه شانه نیز خواهدشد. حتی ممکن است بدنبال یک ضربه ناگهانی به ناحیه شانه پارگی تاندون بوجود آید که بدنبال آن بیمار بمدت چند ماه دچار درد شانه می شود.

*علائم اصلی و هشدار دهنده
شایعترین علامت وجود درد و خستگی مبهم خصوصا درد شبانه در ناحیه شانه است که بعضی از مواقع به قسمت فوقانی بازو انتشار می یابد. شدت محدوده وسیعی از یک درد گنگ شبانه در شانه تا درد شدید و تیر کشنده در نوک شانه درحین فعالیت را شامل می شود. لمس قسمت فوقانی یا نوک شانه معمولا دردناک است.
در بین عضلات گرداننده شانه شایعترین آسیب مربوط به تاندون عضله فوق خاری(سوپرا اسپیناتوس) است که در صورت تداوم بیماری امکان تحلیل عضله وجو دارد. محدودیت در چرخش و بالا آوردن بازو به طرف بالای سر مشاهده شده و در صورت تداوم وشدت یافتن بیماری حتی گیر افتادگی تاندون در بین مجرای استخوانی اتفاق می افتد ، بطوریکه امکان بالا آوردن دست و بازو در افراد مبتلا امکان پذیر نبوده و یا بسیار دردناک خواهد بود.در این حالت دور کردن بازو از بدن در بین زوایای ۶۰ تا ۱۲۰ درجه دردناک خواهد بود(قوس دردناک) . فرد مبتلاء معمولا نمی تواند دست خود را به پشت ببرد و ناحیه بین دوکتف در پشت را لمس کند (دردناک بودن و محدودیت درچرخش بازو به داخل) . همانطور که ذکر شد در موارد مزمن وطول کشیده بیماری ، تحریک موضعی و دراز مدت باعث ضخامت و گیر کردن تاندون در هنگام بالا بردن بازو می شود.در این موارد عضلات گرداننده شانه نیز کم کم دچار ضعف ،کاهش قدرت وتحلیل خواهند شد در این مواقع امکان جابجائی سر استخوان بازو و حتی در رفتگی آن وجود دارد.

*سایر بیماری ها با علائم مشابه
برخی از بیماری های گردن وشانه نیز تا حدی می تواند علائم این بیماری را تقلید نماید از قبیل آرتروز مهر های گردن، فتق دیسک گردنی (رادیکولوپاتی)، آرتروز مفاصل استخوانی شانه ،التهاب کپسول مفصل شانه و….. بدیهی است تمایز بیماری های مذکور از طریق اخذ شرح حال ومعاینات و تست های اختصاصی امکان پذیر خواهد بود.
*عوارض احتمالی بیماری
در سیر پیشرونده بیماری زنجیره ای پشت سرهم از وقایع شامل درد و محدویت حرکات شانه ،ضعف و تحلیل عضلات، جابجایی مکانی عضلات واستخوان ها، بیومکانیک مختل شانه ، سایش و پارگی بیشتر در تاندون، گیر کردن تاندون در حین گردش بازو به سمت بالا، رسوب کلسیم روی بافت های ملتهب (استئوفیت) و تاندونیت و در نهایت پارگی تاندون و یا شانه منجمد (کپسولیت چسبنده مفصل شانه) و حتی ناپایداری مفصل شانه میتواند اتفاق بیفتد. این امر تا حد زیادی خود منجر به از کار افتادگی بازو ،ناتوانی فیزیکی و وابستگی فرد به دیگران در انجام امور روز مره می شود. محدودیت فعالیت های بالای سری مثل شانه کردن وشستن مو ،برداشتن اشیاء از درون قفسه ها وکابینت و بسیاری از فعالیت های مشابه بیشتر تحت تاثیر محدودیت های ایجاد شده قرار می گیرند. اختلال خواب نیز از عوارض این بیماری است.
*روش ها واقدامات تشخیصی
تشخیص بالینی با اخذ شرح حال و معاینه دقیق بالینی توسط پزشک صورت می گیرد.
تست های بالینی عمومی واختصاصی عدم امکان لمس بین دوشانه توسط کف دست مبتلاء (محدودیت رد چرخش داخلی بازو) و بالابردن دست روی سر و یا دور کردن بازو از بدن و لمس دردناک قله شانه از علائم عمومی بیماری هستند .
از تست های اختصاصی ساده این است که دست بیمار توسط سایرین از بدن دور شده(از سمت پهلو یا بغل) دست بیمار را بالابرده و با احتیاط در زاویه ۹۰ درجه آنرا رها می کنند، در موارد آسیب و یا پارگی تاندون فرد نمی تواند به آرامی دست را پایین بیاورد وبه ناگهان بدلیل درد به سرعت دست به پایین می افتد. همچنین گردش بازو به حول محور خود به داخل وخارج محدود و دردناک می شود.
در مواردی که بدنبال تصادف،ضربات وارده و یا افتادن ایجاد شود انجام رادیوگرافی ساده در شناسایی شکستگی ها و در رفتگی ها ی همراه استخوان های شانه وضمایم آن کمک کننده است. همچنین رادیوگرافی در موارد مزمن بیماری ، گیر افتادگی تاندون و وجود رسوب کلسیم در بافت های ملتهب را به خوبی نشان می دهد.
سونوگرافی امکان ضخامت ویا پارگی تاندون،تورم موضعی و وجود مایع در مفصل را نشان می دهد.
ام آرآیMRI نیز بدقت وسعت خود ضایعه و سایرضایعات همراه را نشان می دهد خصوصا روش انتخابی در مواردیکه به درمان رایج پاسخ نمی دهند انجام می شود.
نوار عصب وعضله در تشخیص و تمایز سایر علل دردناک شانه خصوصا درگیری های ریشه و شبکه عصبی بازوئی مفید است.
تزریق مواد بیحس کننده موضعی نیز در افتراق بین پارگی تاندون (بیماری پیشرفته) از یک تاندونیت ساده دردناک والتهابی کمک کننده است . بدینصورت که پس از تزریق توسط متخصص در صورت وجود تاندونیت ساده محدوده حرکتی بازو طبیعی خواهد بود و در صورت پارگی دور نمودن دست از بدن از سوی فرد بیمار امکان پذیر نمی باشد.
دربرخی از موارد که آسیب وسعت داشته و شک به پارگی تاندون و کپسول مفصلی وجود دارد آرتروسکوپی تشخیصی و درمانی صورت می گیرد.
* پیشگیری
خانم ها خصوصا خانم های خانه دار مسن در هنگام خرید حتی المقدور از ساک های چرخ دار که یکی از روش های جلوگیری از این ضایعه است استفاده شود. حمل بارهای دستی اولا سبک (تا حداکثر ۳ کیلو گرم) و به نوبت بین دسها جابجا شود هر ۱ دقیقه روی زمین گذاشته و استراحت کافی به دست داده شود. در صورت انجام فعالیت های شغلی که نیازمند قرارگرفتن دست بالای سر است مثل کار با چکش، برق کاری ،لوله کشی،کابینت سازی،و از همه بیشتر نقاشی سقف بطور دراز مدت دست بالای سر قرار نگیرد زیرا موجب فرسایش و خستگی بیش از حد بافت عضلانی و تاندون ها می شود. ورزشکاران نیز بایستی قبل از هر گونه تمرین بصورت تدریجی عضلات مورد نظر و اطرف انرا گرم نموده وسپس تمرینات اختصاصی ورزشی را آغاز کنند.
*روش های درمانی متداول
هدف مراحل اولیه درمان در درجه اول کنترل درد و کاهش التهاب است که راحتی بیمار را درپی داشته و از طرفی امکان بهبود ضایعات و کاهش عوارض و همچنین اجرای برنامه توانبخشی را فراهم می آورد. این امر از طریق استراحت نسبی و پرهیز از فعالیت هایی که درد ناحیه درگیری را تشدید می کند قابل انجام است. تجویز سرما (کمپرس یخ) در موارد حاد موجب کاهش درد و تورم وکاهش تاثیر عوامل مخرب بافتی می شود.با قرار دادن یخ در درون کیسه پلاستیکی و آن هم در درون حوله یا پارچه کمی مرطوب به طور متناوب و بر حسب طاقت بیمار ودر مجموع در یک نوبت بمدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه کمپرس یخ روی محل درد یا تورم قرار میگیرد و در هرروز ۲ تا سه بار تکرار می شود. معمولا تا ۳حداکثر روز پاسخ درمانی بصورت کاهش التهاب نمایان می شود. استفاده از ژل های مسکن بطور موضعی کمک کننده هستند.مصرف داروهای مسکن خوراکی نظیر استامینوفن و یا داروهای ضد التهاب غیر استروییدی نظیر بروفن، ایندومتاسین، دیکلوفناک، پیروکسیکام، ملوکسیکام، ناپروکسن و…… در کاهش درد مفید است. محدود کردن فعالیت روزانه بازوی درگیر وحتی بی حرکت کردن بازو از طریق آویزان نمودن آن به گردن در اوایل درگیری انجام می شود. در موارد مزمن تزریق موضعی مواد ضد التهاب و ضد درد در ضایعه جهت کاهش التهاب و بهبود ضایعه خواهد شد. بکارگیری امواج الکتریکی توسط فیزیوتراپیست موجب کاهش درد و التهاب در ناحیه آسیب دیده خواهد شد. شوک ویو درمانی نیز در موارد گیر افتادگی و خشک شدن مفصل شانه و یا رسوب کلسیم درتاندون تاثیرگذار است.در پارگی های ناکامل حتی بدون درمان احتمال بهبودخودبخود زیاداست.
اعمال جراحی بازسازی در پارگی شدید و یا گیر افتادگی کامل تاندون از طریق آرتروسکوپی و یا جراحی باز قابل انجام است. این درمان را در مواردیکه با وجود اجرای درمان های فوق بهبود قابل توجهی در خلال ۳ تا ۶ ماه نداشته باشد در نظر می گیرند. جراحان با باز نمودن و رفع تنگی مجرای عبور تاندون (فضای زیراستخوان اکرومیون یا زایده اخرمی) و برداشتن نسوج ضخیم شده و بازسازی تاندون موجب کاهش فشار موضعی وترمیم سریع بافت درگیر می شوند. در افراد مسن که بدلیل فرسایش دچار پارگی کامل تاندون شده اند برخی مطالعات بهترین زمان برای انجام اعمال جراحی را سه ماه پس تاز ایجاد آسیب پیشنهاد کرده اند. تاخیر بیشتر میتواند موجب کاهش طول دوسر عضله یا تاندون و عدم امکان رسیدن به هم و اتصال مجدد آنها به یکدیگر شود.در افراد جوان ممکن است پارگی تاندون از محل اتصال آن به استخوان بازو اتفاق بیافتد که احتمال کنده شدن قطعه ای از استخوان نیز وجود داشته در این مورد عمل جراحی را با هدف ثابت نمودن محل اتصال عضله به استخوان انجام می دهند.
*انواع و نقش فرایند توانبخشی
پس از گذشت زمان و کنترل درد و التهاب زمینه لازم برای بازگشت به حالت اولیه وحفظ عملکرد فرد فراهم میشودکه شامل :
الف- بازگرداندن محدوده حرکت و انعطاف پذیری مفصل شانه – مقصود از این اقدام افزایش انعطاف اجزای مرتبط با مفصل شانه و محدوده حرکتی آن است. یک روش خم شدن به پهلو و آویزان نمودن بازو ودست به پایین و انجام حرکات نوسانی و یا پانودولی برای افزایش محدوده حرکتی بازو بدون درد است. یک اقدام دیگر لمس دیوار با نوک انگشتان دست مبتلا و بالا بردن تدریجی دست مبتلا روی دیوار شبیه حرکت رتیل یا عنکبوت است که دست را با سرانگشتان به نوبت از دیوار بالا می بریم. کشش کپسول خلفی مفصل شانه نیز موجب بهبود بیومکانیک شانه شده و از تنگ نمودن مجرای عبور تاندون گرداننده شانه وپارگی های بعدی ان جلوگیری می کند.
ب- تقویت قدرت عضلات – انجام تمرینات عضلانی عضلات کتف،شانه ،قفسه سینه و بازوها در حدی که موجب درد نگردد در بازسازی توان و عملکرد اندام فوقانی نقش دارد. یک روش معمول در مراکز فیزیوتراپی وکار درمانی استفاده از چرخ های دوار نصب شده روی دیوار است که شبیه فرمان کشتی است و با دست درگیر سعی به گردش آن می نمایند. انجام انقباض های متوالی عضلات درگیر و استفاده از کش و وزنه سبک نیز کمک کننده است. استفاده از امواج TENS (درمان با امواج الکتریکی یا فیزیوتراپی) در کاهش درد ،التهاب و تقویت عضلات ناحیه موثر است.
ج- بازگرداندن حس موقعیت مفاصل(پروپریوسپشن)- در هر لحظه گیرنده هایی در انتهای اعصاب محیطی وجود دارد که پیام های محرک های گوناگون محیطی از قیبل لمس،فشار، سرما،گرما،درد،حرارت و موقیعیت مفاصل را به مراکز عصبی مرکزی از جمله مغز و مخچه می رساند. از بین رفتن هر یک موجب آسیب خاص به بدن می شود.حس موقعیت مفاصل نیز موجب استحکام و توازن قوای عضلانی مفاصل دربرابر آسیب ها می شود. انجام حرکات هارمونیک ومنظم و ماساژ موجب تحریک گیرنده های عصبی موجود در تاندون،کپسول مفصلی و عضلات شده و موجب استحکام وآمادگی (بیداری) سیستم عضلانی واسکلتی می شود بطوریکه از پیچ خوردگی ودر رفتگی بیمورد جلوگیری می کند.
د- آماده سازی بازگشت به کار یا فعالیت – درنهایت با آمادگی کافی قوای عضلانی میتوان به تمرینات اختصاصی که اعضای خاصی از بدن (ناحیه درگیر) با فعالیت شغلی فرد سروکار داشته پرداخت. بطور مثال ورزشکاران را باید با تمرینات خاص بازو وشانه به حداکثر آمادگی رساند. این بخش از درمان باید تحت نظارت حداقل متخصص کاردرمانی قرار داشته باشد و راه های صحیح فعالیت بدانها آموخته شود و حرکات اشتباه از زنجیره حرکتی آنان حذف گردد. ارائه توصیه های پزشک به مسئول حفاظت کار کارخانه (محل کار فرد آسیب دیده) و بازدید وی از محل فعالیت فرد مصدوم و یا اصلاح روش انجام کار که موجب رفع فشار بیش از حد به شانه شود لازم بنظر می رسد.
* مدیریت بیماری و روش های خود مراقبتی (باید ونباید ها)
مبتلایان از حمل هرگونه کالا و یا بار سنگین توسط دست آسیب دیده خود داری نمایند . اطرافیان بیمار با کمک دادن در امور منزل و حتی شخصی به فرد بیمار کمک شایانی نموده و زمینه رابرای بهبود هر چه سریعتر فراهم نمایند. در موارد حــاد بیماری که علائم التهابی شامل قرمزی، درد، تورم و ندرتا گرما در ناحیه مبتلاء وجود داشته باشد کمپرس متناوب یخ به کاهش التهاب وجلوگیری از آسیب بیشتر کمک میکند. در هنگام خواب بصورت طاق باز قرار دادن یک بالش کوچک بین بدن و بازو موجب کاهش کشش تاندون و کاهش درد و افزایش خونرسانی به نقاط آسیب دیده می شود.
در موارد مزمـن و غیر ملتهب بالعکس ماساژ دادن با پماد ها و روغن های مخصوص و یا حوله گرم ومرطوب موجب بهبودخونرسانی وتسریع در ترمیم بافت های آزرده می شود، اصلاح شیوه زندگی و اعمال تغییرات در محل کار بیماران و ایجاد شرایط مناسب نیز می تواند در کاهش علائم بیماری کمک کننده باشد. از بی حرکتی طولانی دست مبتلاء باید خودداری شود .انجام تمرینات با فشار کم باید در دستور کار قرار گیرد ( بدن را مایل نموده،دست مبتلاء آویزان شده و با حرکات پاندولی محدوده حرکت شانه افزایش یافته تا از ایجاد شانه منجمد جلوگیری شود. ازمصرف بی رویه و دراز مدت داروهای مسکن وضد التهاب جهت تسکین درد بدلیل عوارض وسیع آن باید خودداری شود.
* باورهای غلط
۱- همیشه پارگی کامل تاندون در افراد مسن نیازمند عمل جراحی است ؟
خیر، احتمال بهبود خود بخود این ضایعه نیز وجود دارد.بالعکس در مواردی امکان عدم بهبود ویا عود بیماری با وجود انجام عمل جراحی وجود دارد.
۲- درد ناحیه نوک شانه عموما ناشی از آسیب تاندون گرداننده شانه است؟
انواع درگیری ناشی از ضایعات عصبی شبکه بازوئی،گیرافتادگی برخی از اعصاب شانه و دیسک گردنی،بورسیت مفاصل شانه،آرتوز مفصل شلنه و شکستگی های جزئی استخوان های آن منطقه علائم مشابهی را در افراد ایجاد می کنند.
*آخرین اخبار،دستاوردهای علمی و افق های پیش رو
استفاده از پی آر پی در درمان این بیماری که بدلیل فرسودگی و تحلیل بافت همبند ایجاد شده است امکان پذیر است پلاسمای غنی از پلاکت دارای بسیاری از عوامل رشد تغلیظ شده می باشد که وظیفه شان افزایش سرعت ترمیم بافت نرم است. مطالعات اخیر نشان داده اند که که در پارگی نسبی (درجات خفیف ومتوسط) روتاتور کاف و حتی پس از عمل جراحی آرتروسکوپی، پی آر پی توانسته از میزان درد بیماران کاسته و قدرت شانه عضلات شانه را بهبود دهد. استفاده از سلولهای بنیادی تحت بررسی قرار گرفته است که در صورت موفقیت میتواند افق های تازه وامیدوار کننده ای را پیش روی بیماران قرار دهد.
منبع: پایگاه جامع آموزش و فرهنگ سازی سلامت