اندازه گیری فشار ورید مرکزی CVP و روش های آن

اندازه گیری فشار ورید مرکزی یا CVP در بخش های ویژه و بخصوص بخش قلب  بسیار ضروری است؛ زیرا CVP یک فاکتور بسیار مهم، و نمایانگر فشار پر شدن بطن راست قلب می باشد. فشار پر شدن بطن راست ، حجم ضربه ای قلب به معنای اندازه  خون پمپ شده با هر ضربان قلب را مشخص می کند . همچنین یک شاخص درستی از نیروی قلب برای پمپ کردن خون بمنظور حفظ  فشار خون طبیعی و پرفیوژن بافتی می باشد. در مجموع،  CVP شاخص صحیحی از حجم پایان دیاستولی بطن راست است .

در اکثر مراکز درمانی  CVP بر اساس سانتیمتر آب اندازه گیری می شود. در این مقیاس میزان نرمال CVP در بزرگسالان ۵ – ۱۰cm H2O  و در کودکان ۳ – ۹ cm H2O می باشد . بعضی از بیمارستان ها CVP را در مقیاس  mmhgاندازه می گیرند که در این مقیاس نرمال آن تقریبا ۴ – ۸ میلی متر جیوه می باشد .

مونیتورینگ CVP دقیق تر از اندازه گیری فشار خون می باشد، زیرا تغییرات حجم در گردش بدن به محض کاهش حجم خون در CVP منعکس شده و CVP سریعاً تغییر می کند. پرستاران و دانشجویان پرستاری، به خوبی می دانند که در مرحله اول شوک، بدنبال از دست دادن خون، در حالیکه حجم خون کاهش یافته، مکانیسم های جبرانی  وارد عمل شده و فشار خون را در حد نرمال حفظ می کنند و فقط CVP  این کاهش را نشان می دهد، در حالیکه اندازه گیری فشار خون ، طبیعی است. زمانی که افزایش حجم سیستم گردش خون و یا نارسایی قلبی وجود دارد ، CVP افزایش می یابد و وقتی کم آبی (مثل دیابت بیمزه) و کاهش حجم مایعات ناشی از خونریزی یا شیفت مایعات بداخل بافت های بدن (مثل شوک) وجود دارد CVP پایین می آید .

می دانیم که اصلاح  تغییرات مایع در مراحل اولیه شوک، می تواند از شوک و متعاقباً مرگ بیمار جلوگیری نماید. بطور عمده وقتی CVP در حال افزایش است، بیمار دچار علائم تنفسی می شود. بر عکس وقتی CVP در حال کاهش است ، حجم ادرار ممکن است کاهش یابد و بیمار از احساس تشنگی شدید شکایت کند. جهت اصلاح افزایش حجم مایعات که با افزایش CVP آشکار می شود ، ممکن است پزشک محدودیت مایعات یا تجویز دیورتیک را انتخاب کند و در کاهش CVP مایعات بیشتر و یا تجویز خون را انتخاب نماید . اکثر بیمارستان ها، سیاست ها و راهنماهایی را که ضرورتهای ورود cvp را تعیین می کند، تهیه کرده اند.

قبل از وارد کردن کاتتر cvp محل را تمیز کرده و یک ترالی با تجهیزات زیر آماده کنید:

• کاتتر cvp
• گان استریل برای پزشک و دستیار پزشک
• دستکش های استریل و ماسک
• داروهای موضعی بیهوشی
• سوزن های زیر جلدی
• نخهای بخیه سیلک
• مانومتر یا تراسن دیوسر یا مانیتور و کیسه فشاری
• کیت cvp
• نرمال سالین یا سالین هپارینه بر   اساس سیاستهای بیمارستان
• قیچی های استریل
• اپسایت (opsite) یا پانسمان های شفاف دیگر
• خودکار
• برگه چارت علائم حیاتی بیمار

روش کار: پس از توضیح روش کار برای بیمار و گرفتن رضایت از وی، پرده را به منظور حفظ  حریم بیمار بکشید. ترالی وسایل را کنار تخت بیمارقرار دهید. پزشک پس از گذاشتن عینک و ماسک دستهایش را به روش استریل می شوید. زمانی که پزشک در حال انجام این کار است، پرستار می تواند ترالی را آماده کند. بنابراین باید یک   گان استریل روی ترالی یا در یک بسته بندی با حوله استریل برای پزشک جهت خشک کردن دستهایش قرار دهد و به پزشک در پوشیدن گان کمک کند. هنگامی که پزشک در حال وارد کردن cvc است، پرستار پای بیمار را از تخت جهت افزایش اتساع عروقی بالا می گیرد تا پزشک بتواند عروق خونی را بهتر ببیند. بیمار نیاز به حمایت عاطفی دارد زیرا ممکن است بعلت پوشیده شدن صورتش و یا انعکاس نور روی صورت احساس اضطراب و ناراحتی کند. پروسیجر cvp گذاری پس از وارد کردن cvp و تائید آن بوسیله انجام  chest xray و بخیه شدن در محل و قرار دادن پانسمان استریل روی آن، به اتمام می رسد. مسئولیت قرار دادن وسایل برنده و نوک تیز در جعبه های نگهداری (sharp safe ) به عهده پزشک می باشد.

کاتتر وریدی مرکزی توسط فردی واجد شرایط ، بداخل یکی از ورید های مرکزی یا محیطی وارد می شود و سپس به خارج دهلیز راست جایی که ورید اجوف فوقانی به ورید اجوف تحتانی می رسد، وارد می شود. این عمل تنها در یک مرکز پزشکی که پرستار واجد شرایطی جهت مراقبت، مدیریت و حمایت بیمار وجود دارد، انجام می شود. درست خواندن CVP برای تصمیم گیری درست در درمان بیمار لازم و ضروری است. بعضی از اندیکاسیونهای تعبیه  CV-line به شرح زیر می باشد :

 این عمل ، امکان آگاهی بیشتر در مورد وضعیت تعادل مایعات بدن را فراهم می کند. CVP بالا نشانهover load  مایع یا نارسایی قلب و CVP پایین نشانه دهیدراتانسیون یا کاهش حجم خون می باشد. وضعیت دقیق مایعات می تواند با هموگلوبین مربوط به آن و عملکرد قلب و نتایج آزمایشگاهی و تاریخچه بالینی بیمار، ارزیابی شود.

زمانی که بیماری بعلت بیماری حاد سیستم گوارشی قادر به جذب مواد غذایی نباشد ، ممکن است تیم درمانی تصمیم به دادن مواد غذایی به بیمار نمایند که به این کار TPN  می گویند.  TPN به صورت ایمن و مطمئن تنها ازطریق CV-line  (خط وریدی مرکزی) و یا یک خط وریدی محیطی که وارد یک خط مرکزی شده است  (PICC) داده می شود. عموماً TPN از طریق کاتتر ورید مرکزی که وارد ورید  ژیگولار  یا  ساب کلاوین  (تحت ترقوه ای) شده است انجام می شود . در شیر خواران اغلب از ورید نافی استفاده می شود . دلیل منطقی استفاده از وریدهای عمقی بزرگ جهت تجویز TPN ایجاد فلبیت  در وریدهای محیطی می باشد زیرا دارای ترکیبات سوزاننده مثل کلسیم کلراید و پتاسیم کلراید می باشد .

 داروهای خاصی فقط از طریق لاین (خط وریدی) مرکزی داده می شوند . بنابراین CV-line  ممکن است بدین منظور تعبیه گردد . داروهایی که باعث فلبیت می شوند مثل : داروهای شیمی درمانی که در درمان بیماران دچار بدخیمی استفاده می شوند و یا آمیودارون که به وفور در درمان آریتمی های حاد تهدید کننده زندگی استفاده می شود و برای مهار آریتمی های مزمن هم بخوبی استفاده می گردد. این دارو هم در آریتمی های فوق بطنی و هم بطنی مؤثر است زیرا میزان شیوع اثرات پیش آریتمی در استفاده از آمیودارون ، پایین می باشد .درموارد ایست قلبی دیده شده است که استفاده از آمیودارون نسبت به پلاسبو survival بیمار را بهبود می بخشد.

در بعضی از بیماران وخیم زمانی که هیچگونه دسترسی وریدی محیطی وجود ندارد ، ممکن استCV-line  گذاشته شود این کار غالباً به منظور انفوزیون مایع ، تجویز دارو ، خون و فرآورده های خونی انجام می شود.

همانطور که قبلا ذکر شد کاتتر CV-line در داخل یکی از عروق بزرگ قرار داده می شود . ورید بر اساس نیازهای بیمار و مناسب بودن محل انتخاب می شود. عروق ذکر شده در زیر بیشترین موارد استفاده را دارند:

این مکان یکی از شایعترین وریدهای انتخاب شده می باشد زیرا به آسانی در دسترس است و میزان بروز مشکلاتی نظیر پنوموتوراکس در آن حداقل است . ورید ژوگولر داخلی (راست و چپ) کوتاه ، مستقیم وبزرگ هستند . بنابراین پزشکان به آسانی کاتتر CV-line وارد می کنند . انسداد کاتتر بیشترین عارضه استفاده از این ورید می باشد که خود ناشی از حرکت سر بیمار بوده و ممکن است باعث بی قراری و تحریک بیمار هوشیار شود. با مراقبت از بیمار و اصلاح پوزیشن سر از ایجاد این عارضه و اختلال در جریان مایع و انسداد مسیر پیشگیری خواهد شد.

از آنجایی که این وریدها از نظر آناتومیکی به آسانی قابل تشخیص هستند، اغلب مورد استفاده قرار می گیرند . به علت وجود شریان‌های تحت ترقوه ای زیر ترقوه خطر پنوموتوراکس هنگام استفاده از ورید های ساب کلاوین همیشه وجود دارد . CV-line های تحت ترقوه ای بیشتر توصیه می شود چرا که برای بیماران راحت تر می باشد.

این ورید ها به خاطر دسترسی سریع در موارد اورژانسی مانند ایست قلبی مورد استفاده قرار می گیرد. به هر حال پرستاران باید بدانند که ورید های فمورال در ناحیه کشاله ران قرار گرفته و بعلت فراوانی باکتریها در این محل ، بیمار در معرض عفونت باکتریال می باشد و همچنین در مواردی که بیمار قادر به حرکت است ، هنگام حرکت کردن ، برای بیمار ناخوشایند است .

در شرایط حاد CVP به دو روش انجام می شود که به در دسترس بودن تجهیزات بستگی دارد . هر دو روش اگر بطور صحیحی انجام شود درست می باشد .

روش مانومتری روشی با تکنیک پایین می باشد و غالباً در کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار می گیرد . در این روش به یک خط CV-line ، مایع یا سرم نرمال سالین، خط کش مدرج CVP  و تیم ماهر پزشکی و پرستاری نیاز می باشد . از عیوب بزرگ این روش این است که امکان مونیتورینگ مداوم وجود نداشته و بنابراین ارزش محدودی دارد. روش کار به زبانی ساده که بیمار متوجه شود برای او توضیح داده می شود. در مواردی که بیمار قادر به فهمیدن زبان پرسنل نیست باید از مترجم استفاده شود.

روش کار به زبانی ساده که بیمار متوجه شود برای او توضیح داده می شود. بیمار را در وضعیت افقی و صاف  (supine)  قرار دهید . از نشانگر Spirit Level روی تخت استفاده کنید تا مطمئن شوید که بیمار در وضعیت افقی قرار دارد . تخت های قدیمی تر ممکن است به این امکانات مجهز نبوده و شما مجبور باشید که از سطح دستی یا قضاوت شخصی خودتان برای اطمینان از اینکه تخت به درستی در وضعیت افقی قرارداده شده است ، استفاده کنید. این کار به این دلیل است که مایعات سطح خود را پیدا کرده و بطور یکنواخت در وضعیت افقی منتشر می شوند. CV-line  را با جریان سرم بشویید تا مطمئن شوید که مسیر باز است. تمامی مایعاتی که از طریق CV-line در جریان هستند بجز داروهایی مانند نورآدرنالین را قطع کنید زیرا به حجم های موثر داروهایی مانند نورآدرنالین بی نهایت کم می باشد. هیچ خطوط دارویی دیگری را نشویید زیرا میزان داروی موجود در مسیر ، اگر نورآدرنالین در مسیر باشد ممکن است باعث افزایش فشار خون شود چنانچه نورآدرنالین در مسیر باشد باعث هیپوگلیسیمی می شود.

نشانه صفر را در خط کش  با محور فلبواستاتیک در یک ردیف قرار دهید به این کار صفر کردن CVP می گویند که به کمک یک سطح یا یک لوله حاوی مایع با هوا و آب انجام می شود . صفر کردن باید قبل از هر خواندن انجام شود در غیر این صورت یافته ها نادرست خواهد شد. مایع را کلمپ کنید شیر سه راهی را بچرخانید تا مایع و خط کش  متصل شوند . خط کش  را با مایع پر کنید. (از سرم N/S استفاده شود) خط کش را تا بالای علامت ۲۰cm  پر کنید. حالا کلمپ سه راهی را برای اتصال مانومتر به سمت بیمار بچرخانید. سطح مایع در مانومتر تا سطحی که به عنوان CVP بیمار می باشد پایین می آید. این سطح مایع CVP باید با تنفس های بیمار بالا و پایین رود . موج (حرکت نوسانی سطح مایع) را در CVP جهت جزئیات بیشتر ببینید. CVP را هنگامی که بیمار در انتهای دم می باشد بخوانید. (اگر در بخش مراقبت های ویژه کار کرده باشید که بیمار وصل به ونتیلاتور است، ممکن است توجه کرده باشید که بیماران متصل به ونتیلاتور، CVP  بالاتری دارند زیرا فشار داخل توراکس آنها بالاتر است CVP بطور مصنوعی و کاذب افزایش می یابد.)

به محض اینکه یافته ثبت شد مسیر سه راهی را بچرخانید و اجازه دهید که مایع به سمت بیمار جریان پیدا کند که این کار باعث می شود خط CV-line جهت استفاده بعدی باز بماند.CVP  را روی چارت بیمار ثبت کنید. آن را با یافته قبلی مقایسه کرده و تغییرات و یافته های غیر طبیعی را به پزشک یا تیم درمانی گزارش دهید.

اندازه گیری های CVP می تواند در پوزیشن عمودی یا نیمه عمودی انجام شود . نکته مهم اینست که همه اندازه گیری ها باید در یک پوزیشن مشترک انجام شود تا موارد ثبت شده قابل مقایسه باشند پوزیشن supine یک استاندارد طلایی برای ثبت یافته های CVP می باشد .

ترانس دیوسر الکترونیکی، روشی با تکنولوژی پیشرفته می باشد؛ اما نسبت به روش مانومتری که در بالا توضیح داده شد، دقت بیشتری ندارد. تجهیزات مورد نیاز در این روش شامل : CV-line ، سرم نرمال سالین ، ترانس دیوسر الکترونیکی ، مونیتور ، کابل های رابط و تیم پزشکی و پرستاری ماهر. مزیت عمده این روش مونیتورینگ مداوم بیمار می باشد و اغلب در واحد های مراقبت ویژه مورد استفاده قرار می گیرد.

ابتدا روش کار باید برای بیمار هوشیار به زبانی ساده و قابل فهم توضیح داده می شود . سرم نرمال سالین باید در ارتفاع باشد و به CV-line ، ترانس دیوسر و لومن CVP وصل شود . معمولاً از لاین بالایی که برای اندازه گیری CVP مناسب تر است ، استفاده می شود. بیمار در وضعیت supine   قرار داده می شود. از نشانگر spirit level روی تخت بیمار برای اطمینان از اینکه بیمار در وضعیت افقی قرار بگیرد ، استفاده کنید . تختهای قدیمی تر ممکنست به این امکانات مجهز نباشد و شما مجبور باشید که از spirit level دستی یا قضاوت بینایی خودتان جهت اطمینان از وضعیت افقی بیمار استفاده کنید. دلیل منطقی این کار این است که مایعات سطح خود را پیدا کرده و بصورت یکنواختی وقتی بیمار در وضعیت افقی قرار می گیرد در بدن پخش می شوند. یک سه راهی به CV-line وصل کرده و یک سر CV-line  به ترانس دیوسر وصل می شود. ترانس دیوسر های پیشرفته تر بطور مدام CVP را ثبت کرده و بصورت روتین روی علامت ON قرار داده می شود. قسمت off سه راهی را به سمت بیمار بچرخانید. درپوش سه راهی را بردارید و سیستم را به سمت اتمسفر باز کنید. به این کار صفر کردن ”zeroing” می گویند. دکمه zero را روی مانیتور فشار داده و منتظرکالیبراسیون  بمانید.

زمان و تاریخ کالیبر شدن روی مانیتور آشکار می شود. وقتی که زمان صفر شدن روی مانیتور ظاهر شد درپوش سه راهی را بگذارید. در تمام مراحل فوق شرایط استریل را رعایت کنید . و در نهایت سه راهی را به سمت بیمار بچرخانید .طرح cvp را روی مانیتور ببینید . طرح موج  c

برای خواندن CVP دو روش وجود دارد :

• اولین روش خواندن نقطه بالای موج a و نقطه پایین موج a می باشد که در نهایت دو عدد بدست آمده را جمع کرده و میانگین می گیریم. نتیجه بدست آمده CVP بیمار می باشد. امروزه ، کامپیوتر ها این کار را برای پرستاران انجام میدهند. هنگام استفاده از مانومتر دستی (خط کش CVP) نقطه بالا و پایین سیکل تنفسی را بخوانید . دو عدد بدست آمده را جمع کرده و میانگین آنها را حساب کنید . میانگین بدست آمده همان CVP ، بیمار می باشد . اگر با سیکل دم و بازدم بیمار هیچ نوسانی وجود ندارد CVP  پایین آمده و یافته بدست آمده از دقت کمتری برخوردار است.
• دومین روش شامل پیدا کردن نقطه Z است که این نقطه از وسط تا آخر موج QRS ایجاد می شود. نقطه Z درست قبل از بسته شدن دریچه تریکوسپید ایجاد می شود و علامت خوبی از فشار پایین دیاستولی بطن راست می باشد. نقطه Z  وقتی که موج a قابل رویت نیستند مفید می باشد. این مسئله اغلب در فیبریلاسیون دهلیزی اتفاق می افتد . دوباره اگر یک ترانس دیوسر و مانیتور استفاده شود کامپیوتر محاسبات را انجام می دهد . عدد CVP بصورت دیجیتالی و به شکل موج زیر موج E.C.G ظاهر می شود.

شکل موجهای ورید مرکزی روی مانیتور قلبی ظاهر میشود ، تغییرات فشار در SVC و IVC (در نوک CV-line) را نشان می دهد. تغییرات فشار در طول سیکل قلبی رخ می دهد و این تغییرات فشار بصورت موج های مشخصی ظاهر می شود. بطور معمول سه موج مثبت a ، b ، c و دو موج منفی x ، y دیده می شوند. این موجها به فازهای مختلف سیکل قلبی و ECGمربوط می باشد.

این موج مثبت بعلت افزایش فشار دهلیزی ایجاد می شود . در طول انقباضات نرمال دهلیز راست ، موج مثبت a به موج P روی ECG مربوط می باشد.

موج مثبت دیگری است ، که ناشی از بالا رفتن خفیف دریچه تریکوسپید بداخل دهلیز راست در طول یک انقباض بطنی زودرس است و به انتهای قطعه  QRS  روی  ECG مربوط می باشد. کمپلکس  QRS بعلت انقباض بطنی ایجادمی شود.

این موج منفی کمتر تشخیص داده می شود و احتمالا بعلت حرکت رو به پایین بطنها در طول انقباضات سیستولیک ایجاد می شود. روی ECG قبل از موج T ظاهر می شود.

این موج مثبت بعلت فشار ایجاد شده در طول پر شدن دهلیز راست رخ می دهد که این پر شدن با دریچه تریکوسپید بسته شده ، مربوط می باشد. این موج روی نوار قلب دوازده لیدی ، به انتهای موج T مربوط است و موج T  با رپولاریزاسیون میوکارد ایجاد می شود.

نتیجه باز شدن دریچه تریکوسپید در مرحله دیاستول و جریان یافتن خون بداخل بطن راست است . این موج قبل ازموج P روی ECG  بوجود می آید

توصیه هشدار دهنده : از آنجایی که CV-line همیشه در بخش مرکزی حفره توراسیک قرار داده می شود، فشار ورید مرکزی و شکل امواج آن همیشه تحت تاثیر تغییرات فشار داخل توراسیک در طول تنفس های خود بخودی و یا کمکی (ونتیلاتور) می باشد . این تغییرات اگر چه کوچک هستند اما به وضوح در عملکرد CVP ظاهر می شود . همانطور که گفته شد CVP با دم خودبخودی مختصری کاهش و در بازدم اجباری مثل تهویه مکانیکی با فشار مثبت افزایش می یابد . در بیمار دارای PEEP (فشار مثبت انتهای بازدمی) CVP بالا می رود . این تغییرات وقتی بیمار PEEP بالای ۷٫۵ سانتی متر آب را دریافت می کند، قابل توجه تر است.

 تغییر شکل موج های ورید مرکزی اطلاعاتی درباره فیزیولوژی قلب مثل فیبریلاسیون دهلیزی را فراهم می کند. در AF یک موج ظاهر نمی شود و در جدایی دهلیزی – بطنی (atrio-ventricular dissociation) یک موج به طور برجسته ای افزایش پیدا خواهد کرد  . وقتی این حالت رخ می دهد به این موج ها امواج “connon” می گویند.  این امواج بعلت بروز انقباض دهلیزی در حالی که دریچه تریکوسپید بسته است ، ایجاد می شود.

در نارسایی دریچه تریکوسپید امواج C و X منفی خواهند شد و با امواج مثبت بزرگی از نارسایی به محض اینکه خون هنگام انقباض بطن به سمت دهلیز راست به عقب بر می گردد ، جایگزین می شود و این مساله منجر به افزایش CVP می گردد . اما این یک اندازه گیری درست و صحیحی نبوده و روش بهتر دستیابی به CVP صحیح ، نگاه کردن به فشار بین امواج نارسایی است. در تامپوناد قلبی همه فشارها افزایش می یابد و موج نزولی Y حذف می شود. CVP مستقیماً حجم خون یا عملکرد قلب را اندازه گیری نمیکند با این وجود CVP با تغییر در حجم خون ( مثل کاهش حجم خون یا افزایش حجم درگردش ) و یا در مواردی که نارسایی عضله قلبی وجود دارد تغییر می کند.

یافته های CVP باید با اطلاعات کلینیکی دیگری نظیر ضربان قلب ، فشار خون ، برون ده ادراری و سطح هوشیاری و تعداد تنفس تفسیر شود . اندازه نهایی دارای ارزش کمتری نسبت به اندازه گیری های متوالی در طی درمان می باشد . در تهویه مکانیکی CVP به میزان۵ – ۳ سانتیمتر آب افزایش می یابد که خود به میزان PEEP و فشار تهویه ای بستگی دارد. در بعضی موارد با وجود هیپوولمی ناشی از انقباض عروقی ، CVP در محدوده نرمال می باشد . بطور خلاصه راهنمای تفسیر CVP در زیر نشان داده شده است :

قبل از  تعبیه CV-line باید ارزیابی دقیقی از وضعیت بیمار صورت بگیرد . تاریخچه ای از بیمار شامل نام و نام خانوادگی ، سابقه قبلی بستری و کسی که بیمار را به بیمارستان رسانده است ، باید جمع آوری شود.  این فرد می تواند پلیس ، خدمه آمبولانس یا یک شهروند خوب باشد. برای کسب تاریخچه دقیقی از بیمار ، باید روند کار را برای بیمار توضیح داد. از بی حسی موضعی در صورت عدم حساسیت بیمار به ماده بیحس کننده استفاده می شود. بیمار در وضعیت SUPINE قرار دهید.در مواردی که بیمار هیپوولمیک است از وضعیت ترندلنبرگ استفاده می شود . این پوزیشن به اتساع ورید های فوقانی بدن کمک کرده و باعث ورود راحت تر کانولا توسط پزشک می شود. استفاده از درپ مناسب باعث حفظ فضای استریل و کسب همکاری بیمار می شود .در بعضی موارد استفاده از آرام بخشهای خفیف برای کاهش درد و سطح آگاهی بیمار توصیه می شود تا از این طریق بیمار در طی فرایند کار ، آرام بماند.بعد از گذاشتن CV-line معمولاً گرافی chest  انجام می شود. انجام  CX-Ray  بمنظور تایید محل صحیح گذاشتن CV-line صورت می گیرد.چنانچه در طی فرایند  CV-line گذاری ، پنوموتوراکس  ایجاد شود ، انجام گرافی chest در تشخیص زود رس پنوموتوراکس کمک کننده خواهد بود.

CVP مستقیماً حجم خون یا عملکرد قلب را اندازه گیری نمیکند با این وجود CVP با تغییر در حجم خون  (مثل کاهش حجم خون یا افزایش حجم درگردش و یا در مواردی که نارسایی عضله قلبی وجود دارد تغییر می کند . یافته های CVP باید با اطلاعات کلینیکی دیگری نظیر ضربان قلب ، فشار خون ، برون ده ادراری و سطح هوشیاری و تعداد تنفس تفسیر شود . اندازه نهایی دارای ارزش کمتری نسبت به اندازه گیری های متوالی در طی درمان می باشد . در تهویه مکانیکی CVP به میزان ۵ – ۳ سانتیمتر آب افزایش می یابد که خود به میزان PEEP و فشار تهویه ای بستگی دارد. در بعضی موارد با وجود هیپوولمی ناشی از انقباض عروقی ، CVP در محدوده نرمال می باشد .

بیشتر بخوانید: نکاتی درمورد CVP