حساسیت به لاتکس و دستورالعمل مراقبتی آن

حساسیت به لاتکس یکی از شایع ترین حساسیت ها و آلرژی های تماسی در محیط کار بیمارستان است. بعضی از پرستاران و کارکنان بیمارستان به مواد تولید شده از لاتکس، مانند دستکش لاتکس، واکنش های آلرژیک دارند.  امروزه حساسيت به لاتكس به عنوان يك بيماری ناتوان كننده شغلی مطرح است و 15-5% مراقبين بهداشتی از آن رنج می برند.

این مطلب از “سایت پرستاران توانمند ایران” به بررسی این موضوع پرداخته و دستورالعمل مراقبتی آن را برای آموزش و اطلاع بازدید کنندگان عزیز منتشر می نماید.

لاتکس یک لاستیک طبیعی ساخته شده از شیره نوعی درخت (کائوچو) است. بعضی از افراد پس از تماس با مواردی از لاتکس، مانند دستکش لاتکس، واکنش های آلرژیک دارند. در یک واکنش آلرژیک، سیستم ایمنی بدن شما شروع به مبارزه با ماده ای می کند که به طور طبیعی بی ضرر است (مانند لاتکس). سیستم ایمنی فکر میکند که این ماده تلاش می کند به بدن آسیب برساند.

آلرژی های لاتکس ممکن است علائم خفیف، مانند بثورات پوستی را ایجاد کنند. واکنش شدید به لاتکس جدی تر است و این وضعیت باید بلافاصله درمان شود. این علایم می توانند ایجاد مشکل تنفسی کرده و حتی می توانند تهدید کننده زندگی باشند.

بهترین راه برای کنترل حساسیت شما به لاتکس این است که از محصولاتی که دارای لاتکس هستند دوری کنید. اطمینان حاصل کنید که می دانید در یک واکنش آلرژیک به لاتکس چه باید بکنید و داروی توصیه شده برای حساسیت را در دسترس داشته باشید.

اگرچه پزشک شما را با دقت بررسی می کند، اما مشکلات حساسیتی ممکن است بعدا بروز کنند. در صورت بروز هرگونه مشکل یا نشانه های جدید، باید فورا درمان پزشکی را دریافت کنید.

پیگیری و مراقبت بخش مهمی از درمان و ایمنی شما است. اطمینان حاصل کنید که برای همه نوبت های ویزیت مراجعه کرده و اگر مشکلی دارید با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید. لازم است که نتایج آزمایش های خود و لیستی از داروهایی که دریافت می کنید را همراه داشته باشید.

چگونه می توانید در خانه خود مراقبت کنید؟

اجتناب از محصولات و مواد حاوی لاتکس. این محصولات فقط مختص به دستکش نبوده و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• محصولات ضد بارداری، مانند کاندوم یا دیافراگم
• پوشک و پد بهداشتی
• پستانک های پلاستیکی و شیشه شیر نوزادان
• بادکنک ها و اسباب بازی های لاستیکی
• نوارهای لاستیکی
• پد ماوس کامپیوتر
• اقلام پزشکی مانند انواع دستکش، درن، تورنیکت، کاتتر ادراری، پوشاننده ها و چسب زخم هایی که بعنوان پانسمان و باند استفاده می شود.

همیشه به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید که  به لاتکس حساسیت دارید.

برای درمان علائم خفیف می توانید از آنتی هیستامین های بدون نسخه مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) یا لوراتادین (کلاریتین) استفاده کنید. در انصورت تمام دستورالعمل های روی برچسب دارو را بخوانید و آن را بکار ببندید. علائم خفیف آلرژی عبارتند از عطسه یا خارش یا آبریزش بینی، خارش دهان، چند کهیر یا خارش خفیف، تهوع خفیف و یا ناراحتی معده

پزشک شما ممکن است یک نسخه از اپی نفرین را برای شما تجویز کند که همراه خود داشته باشید تا در صورت واکنش شدید  بتوانید استفاده کنید. از پرستار خود یاد بگیرید که چگونه تزریق را برای خودتان انجام دهید و همیشه آن را با خود نگه دارید. اطمینان حاصل کنید که تاریخ مصرف دارو منقضی نشده است.

از دستبند های هشدار پزشکی استفاده کنید که آلرژی های شما را فهرست می کند. شما می توانید این را در اکثر داروخانه ها خریداری کنید.

چه زمانی  باید برای کمک تماس بگیرید؟

اپی نفرین را تزریق کنید اگر:

• شما فکر می کنید که واکنش آلرژیک شدید دارید. (علائم واکنش شدید در ادامه توضیح داده شده اند)
• پس از تزریق اپی نفرین با اورژانس تماس بگیرید ، حتی اگر احساس می کنید حالتان بهتر است.

با اورژانس تماس بگیرید اگر:

شما علائم یک واکنش آلرژیک شدید دارید. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بروز ناگهانی لکه های قرمز در سراسر بدن
• تورم گلو، دهان، لب ها یا زبان
• مشکل تنفس
• بی هوش شدن (از دست دادن هوشیاری) یا ممکن است احساس سرگیجه یا احساس ضعف ناگهانی، سردرگمی یا بی قرار بودن
• شما یک تزریق اپی نفرین را برای خود انجام داده اید، حتی اگر احساس می کنید حالتان بهتر است

با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید اگر:

شما علائم یک واکنش آلرژیک دارید مانند:

یک خارش یا کهیر (تورم، مناطق قرمز بر روی پوست)

خارش

ورم

درد شکم، تهوع یا استفراغ

به تغییرات در سلامت خود دقت کنید و مطمئن شوید. اگر آنگونه که باید بهتر نشدید، با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید.

ترجمه و ارسال مطلب:

مژده مهدی پور، کارشناس پرستاری