معمولا لوزهها نباید تا سه یا چهارسالگی برداشته شوند. چون احتمال خونریزی و هایپرتروفی بافت لنفاوی وجوددارد. لوزتین لولهای و زبانی غالبا جهت جبران بافت لنفاوی از دست رفته رشد میکنند و موجب انسداد حلق و لوله استاش خواهند شد.
قبل از جراحی زمان انعقاد خون کنترل شود.
قبل از جراحی وجود هرگونه دندان شل کنترل شود.
بعد از جراحی تا بیداری کامل جهت تسهیل خروج ترشحات کودک را به شکم یا پهلو بخوابانیم.
از انجام سرفه، فین کردن بینی، غرغره، مسواک زدن خودداری گردد.
خونریزی ممکن است حداکثر ۱۰ روز پس از جراحی پیامد پوست اندازی ناشی از پروسه التیام باشد.
بوی دهان، درد مختصر گوش و تب خفیف شایع است.
کیف یخ می تواند سبب تسکین درد شود.
ضددرد از طریق رکتال یا وریدی تجویز می شود.
در صورت استفراغ می توان پرومتازین داد.
آب خنک، تکه های یخ، یخمک معطر یا آب میوه رقیق مناسب است.
مایعاتی که رنگ قرمز قهوه ای دارند مصرف نشوند.
بطور سنتی مصرف شیر و بستنی و پودینگ منع گردد؛ چون فرآورده های شیر پوششی در دهان و حلق بوجود میآورند که سبب می شود کودک گلو را صاف کند و موجب خونریزی می شوند.
غذای نرم، ژلاتین، کمپوت، شربت و سوپ و پوره سیب زمینی در روز اول یا دوم شروع می شوند.
گلوی کودک را باید مرتبا از نظر خونریزی چک کرد چون ممکن است دچار ادم و انسداد راه هوایی شود.